 |
Obraz Matki
Bożej Leżajskiej (Pocieszenia), to dzieło ks. Erazma.
Wizerunek powstał przed 1590 r. Znany dziś z imienia twórca
dzieła pochodził z Leżajska. Przez pewien czas był wójtem,
następnie wstąpił do Zakonu Kanoników Regularnych zwanych
popularnie Bożogrobcami, gdzie został kapłanem. Z analizy
stylistycznej obrazu wynika, że twórca wiedzę malarską zdobywał
w środowisku krakowskim. Był autorem wielu obrazów religijnych,
a w tym także obrazu Matki Bożej z Dzieciątkiem, znajdującego
się obecnie w kościele farnym w Leżajsku.
Łaskami słynący Wizerunek, reprezentuje późnogotyckie malarstwo
małopolskie. Powtarza -w sposób uproszczony typ Hodigitrii
obrazu "Matki Bożej Śnieżnej" w rzymskiej bazylice Santa Maria
Maggiore. Pod względem stylistycznym reprezentuje on malarstwo
krakowskie przełomu XV i XVI w. Był pierwotnie umieszczony w
drewnianym, wzniesionym na miejscu objawień kościele, skąd w
XVII w. zabrano go do istniejącej dziś, specjalnie wybudowanej
dla obrazu Kaplicy. Dwukrotnie przemalowywano go w XVII w. W
1959 r. poddawano konserwacji. Swoją szczególną pozycję wśród
znanych wizerunków Matki Bożej w Polsce zawdzięcza temu, że od
początku cieszył się wielkim kultem wśród wiernych. ako słynący
łaskami, został oficjalnie ogłoszony przez władze kościelne za
cudowny. Bieg wydarzeń spowodował, że w 1752 r., staraniem
hetmana wielkiego koronnego Józefa Potockiego i władz zakonnych,
obraz został wyróżniony koronami papieża Benedykta XIV.
Obraz okrywa sukienka i bogato zdobione ramy z 1752 r. fundacji
Marii z Sanguszków Potockiej. Jego zasłonę stanowi obraz
przedstawiający Wizję Tomasza Michałka, pędzla Stanisława
Stroińskiego z połowy XVIII w. i metalowa kurtyna dekorowana
emblematem Maryjnym, herbem papieskim Jana Pawła II oraz godłem
Polski, wykonana w 1983 r. z inicjatywy przełożonego klasztoru
o. Bonawentury Misztala. |
|
