Tak się ułożyło w bieżącym roku, że gdy kartka w kalendarzu przypominała o Dniu Ojca (23.06.), my zgromadziliśmy się na sumie, by modlić się za naszego Ojca parafii. Okazją było 35.lecie prowadzenia naszej wspólnoty parafialnej przez proboszcza ks. prał. Zygmunta Kokoszkę. Na Mszy św. dziękowaliśmy za Jego wieloletnią pracę, a także prosiliśmy, by dobry Bóg Mu błogosławił w dalszej posłudze, by nie zabrakło też opieki Maryi i Świętego Patrona.
Ta koralowa rocznica jest dobrą okazją do krótkiego przypomnienia starszym parafianom i zobrazowania młodszym, jakie były dzieje naszej parafii i posługi ks. Kokoszki u nas.
Wiemy, że parafię erygowano 1września1988 r. dzięki staraniom śp. ks. Sylwestra Irli. Nadano jej wezwanie Królowej Różańca Świętego. Pierwszym proboszczem został ks. Marian Lewandowski. Życie parafialne skupiało się wówczas w niewielkim obiekcie sakralnym nazywanym kaplicą, która obecnie, po konsekracji, jest naszym kościołem pomocniczym pw. Św. Jana Pawła II. W tamtym czasie powstał też dom katechetyczny.
Od 26. czerwca 1989 r. funkcję proboszcza parafii powierzono ks. Zygmuntowi Kokoszce, wraz z trudnym zadaniem zbudowania kościoła, który swą pojemnością odpowiadałby potrzebom rozrastającej się parafii. Obejmowała ona os. Jasne, os. Różne, os. Młodych i os. Błękitne.
Plac pod budowę kościoła poświęcono 20 kwietnia 1991 r., a już 21 września 1991 r. rozpoczęto wykopy pod fundamenty. Nieco ponad 8 miesięcy później były one już gotowe i poświęcone, a dwa lata później stały już na nich surowe mury świątyni, jeszcze bez dachu. Miało wtedy miejsce doniosłe wydarzenie: w tych surowych murach gościliśmy peregrynującą kopię obrazu MB Częstochowskiej, której towarzyszył tłum wiernych.
Po wykonaniu kolejnych prac, 23 listopada 2003 r. nasza świątynia została konsekrowana. Znaczyło to, że w ciągu dwunastu lat pobudowany został kościół od zera do finału.
Koniecznie trzeba tu wspomnieć warunki społeczno-gospodarcze w tamtym czasie: zamykane zakłady pracy, ubożejące społeczeństwo, braki materiałowo-towarowe... to wszystko sprawiało, że trudno było planować cokolwiek w dłuższej perspektywie, a co dopiero mówić o dużej budowie kościoła. A jednak nasz ks. Proboszcz tego dokonał i to w imponującym czasie. Ile modlitw, zabiegów, przemyśleń i uzgodnień to kosztowało, to wie tylko Pan Bóg i ks. Proboszcz. My zaś cieszymy się piękną świątynią z wygodnym wyposażeniem, zadbanym jej otoczeniem z Kalwarią, domem katolickim, a księża posługujący u nas mają dach nad głową.
Cały obiekt parafialny został sfinansowany w głównej mierze ze składek parafian i osób dobrej woli, co ks. Proboszcz zawsze podkreśla, jednak gdyby nie Jego dobre zarządzanie finansami i gospodarskie doglądanie budowy, mogłoby tego obiektu nie być. Jednak parafia to nie tylko budynki, lecz przede wszystkim kościół żywy, którego sprawy mocno leżą ks. Proboszczowi na sercu, dlatego powstały u nas m. in. Żywy Różaniec, Straż Honorowa NSPJ, Parafialny Oddział Akcji Katolickiej, 8. Męski Pluton Różańca Dzierżoniów II im. błogosławionych męczenników o. Zbigniewa Strzałkowskiego i o. Michała Tomaszka, Ruch Światło-Życie z Domowym Kościołem, oazą młodzieżową i dziecięcą, jest Liturgiczną Służba Ołtarza, liczne grono Margaretek, Stowarzyszenie Klubu Abstynenta "Na Pawłowom Wzgórzu", poradnia przedmałżeńska, Koło Przyjaciół WSD, Wspólnota Przyjaciół Oblubieńca, jest lodówka społeczna, biblioteka, świetlica dla młodzieży, działał zespół charytatywny, długi czas był chór "Korona", są "Randki Małżeńskie". Przez kilka lat wydawany był miesięcznik "U Królowej Różańca Św.", aktualnie prowadzony jest w Internecie serwis informacyjny parafii (https://www.krs-dzierzoniow.pl/index.html) oraz na Facebooku (https://www.facebook.com/parafianaskalkach). Każdy, kto chce pogłębiać swą relację z Bogiem i zależy mu na rozwoju duchowym ma u nas taką możliwość. Służyły temu również wprowadzanie do kościoła relikwii świętych, peregrynacje obrazów MB Częstochowskiej, Jezusa Miłosiernego oraz MB Dzierżoniowskiej Matki Miłosierdzia, stacja Kongresu Eucharystycznego, pielgrzymki... Za starania o kościół żywy i kościół materialny ks. Kokoszka został doceniony przez władze kościelne i uhonorowany w 2005 r. nadaniem przez Papieża tytułu prałata.
Trzy lata później do obowiązków proboszcza dodano Księdzu jeszcze obowiązki dziekana, czyli troskę w każdym wymiarze o dekanat. Ponadto ks. Proboszcz ma też obowiązki w Kurii, a także uczestniczy w życiu naszego miasta.
W ostatnim czasie w naszej parafii dzięki staraniom ks. Proboszcza powstało piękne miejsce całodziennej adoracji Pana Jezusa. My widzimy tylko efekt, ale żeby on zaistniał trzeba było wielu uzgodnień: opracować plan działania, uzgodnić projekty artystyczne i budowlane, uzyskać pozwolenia, znaleźć wykonawców, zabezpieczyć miejsce przed ewentualną profanacją... trudno wymienić wszystkie sprawy do załatwienia, aby Pan Jezus miał godne miejsce, a my możliwość całodziennego przebywania z Nim "serce przy Sercu".
Tylko Pan Bóg i ks. Proboszcz wiedzą, ile trudu, pracy i troski poniósł Ksiądz dla nas przez mijające 35 lat posługi (to niemal połowa życia). Mamy za co dziękować i czyniąc to prosimy jednocześnie Pana Boga i Maryję o obfite błogosławieństwa i łaski dla Księdza potrzebne na dalsze lata pracy duszpasterskiej. Prosimy o zdrowie, wytrwałość mimo przeciwności, a także życzymy dobroci, życzliwości I wdzięczności od ludzi. Mamy szczęście, że talenty otrzymane od Boga realizuje Ksiądz w naszej wspólnocie parafialnej. Za wszystkie dotychczasowe starania o nasze dobro mówimy serdeczne BÓG ZAPŁAĆ!!! Szczęść Boże!!!
AKo