Strona główna Informacje Uroczystości Wspólnota Historia parafii Parafialny Oddział Akcji Katolickiej Kronika parafii Linki Intencje modlitewne	Salezjański Wolontariat Misyjny – Młodzi Światu tworzą ludzie z pasją - 20.01.2019.
	Jednym z największych wyzwań, wobec których stają dzisiaj świeccy, jest odwaga jasnej i wyraźnej obecności w życiu społecznym, to znaczy odwaga bycia naprawdę zaczynem ewangelicznym w świecie. kard. Stanisław Ryłko
	Stowarzyszenie Salezjański Wolontariat Misyjny powstało, aby pomóc społeczeństwom Azji, Afryki i Ameryki Południowej wyjść z ubóstwa. Zjawisko to współistnieje z innymi problemami będącymi zarówno jego skutkiem, ale także przyczyną m.in. degradacja środowiska, rozprzestrzenianie się HIV/AIDS oraz malarii, niesprawiedliwe relacje handlowe z krajami bogatymi, nierówność w dostępie do edukacji ze względu na płeć. Problemy te uznane są współcześnie jako globalne, a zatem których ograniczenie wymaga międzynarodowej współpracy w niesieniu pomocy zarówno na szczeblu rządowym jak i pozarządowym. 20 stycznia br. gościliśmy w naszej parafii wolontariuszy SWM Wrocław z prezesem ks. Jerzym Babiakiem sdb. Podczas mszy św. na zakończenie homilii głoszonej przez ks. Jerzego, Agnieszka Chlipała oraz Magdalena Kubińska i Agata Kopańska opowiadały o swojej pracy misyjnej w Etiopii i Mongolii. Nasza praca misyjna - mówiły - polegała na organizowaniu zajęć wakacyjnych dla dzieci. Lekcje angielskiego czy nauki gry na gitarze cieszy się dużym zainteresowaniem podopiecznych. Popołudnia były w parafii wypełnione radosnymi okrzykami dzieci, które rywalizowały ze sobą w zajęciach sportowych oraz uczestniczyły w organizowanych przez wolontariuszki grach i zabawach integracyjnych. Każdy dzień kończył się Mszą Świętą, w którą zaangażowane były dzieci uczestniczące w zajęciach. "Spotkałam ją tylko raz - wspomina Agnieszka Chlipała wolontariuszka z naszej parafii. - W klinice Sióstr Miłosierdzia. Szła za rękę z Basią, polską wolontariuszką studiującą w Wiedniu. Uśmiechnięta. Z roziskrzonymi oczami. Pełna ufności i piękna. Porażenie mózgowe od razu widoczne. Epilepsja dała znać o sobie po 10 minutach. Atak nie był silny. Wiedziała, że nadchodzi, bo sama osunęła się na ziemię. Dorośli, którzy nas otaczali, nie pozwolili jej dotknąć, podtrzymać. A serce tak bardzo chciało przytulić. Leżała wśród tłumu. Samotna. Zmęczona. Ale wciąż piękna. I choć włosy zbyt krótko ostrzyżone, dłonie powykrzywiane, ciało pokurczone, oddech płytki – nie mogłam oderwać oczu od jej wewnętrznego piękna. Promieniowała pokojem. Od razu przypomniał mi się Izajasz: „Będziesz prześliczną koroną w rękach Pana, królewskim diademem w dłoni twego Boga. Nie będą więcej mówić o tobie „Porzucona”, o krainie twej już nie powiedzą „Spustoszona”. Raczej Cię nazwą „Moje w niej upodobanie”, a krainę twoją „Poślubiona”. Albowiem spodobałaś się Panu” (Iz 62,3-4). Jakież było moje zdumienie, gdy zapytałam o jej imię. „Jerozolima”. Żadne inne imię nie oddałoby tego, co w niej ukrył Pan. Mój Bóg jest Bogiem paradoksów. Spodobało mu się przewrócić nasz świat do góry nogami. Głupstwem nazwać to, co dla nas jest mądrością. Piękno schować tam, gdzie nasze kanony nigdy przystawać nie będą. Radość rozniecić w miejscach, w których najchętniej usiadłoby się i zapłakało". Po mszach wolontariusze kwestowali na rzecz pomocy dzieciom w Etiopii i Mongolii, czynne było również stoisko z pamiątkami z tych dwóch krajów. Za wszystkie datki i modlitwę w intencji potrzebujących dzieci składamy serdeczne Bóg Zapłać - dziękują wolontariusze SWM Wrocław.

Tekst i fotografie Kazimierz M. Janeczko, PO AK.